یک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ذخیره، دستکاری، تجزیه و تحلیل، مدیریت و ارائه انواع داده های جغرافیایی طراحی شده است. کلمه کلیدی این تکنولوژی جغرافیایی می باشد به این معنی که بخش کوچکی از داده های این سامانه فضایی می باشد. به عبارت دیگر، داده هایی که به نوعی به مکان های روی زمین اشاره دارند.

همراه با داده های جغرافیایی، داده های جدولی نیز بدست می آیند که به آنها داده های صفت نیز می گویند. داده های مشخص را می توان به طور کلی به عنوان اطلاعات اضافی در مورد هر یک از ویژگی های فضایی تعریف نمود. برای نمونه یک مدرسه را در نظر بگیرید. محل واقعی مدرسه یک سری داده فضایی می باشد. داده های اضافی مانند نام مدرسه، سطح تحصیلات تدریس، ظرفیت دانش آموزان، داده های صفت مدرسه به شمار می روند.

با مشارکت این دو نوع داده یک سامانه GIS می تواند از طریق تجزیه و تحلیل فضایی به یک ابزار حل مساله موثر تبدیل شود. GIS بیش از نرم افزار می باشد. افراد و روش ها با نرم افزار و ابزار جغرافیایی ترکیب شده اند تا بتوانند تجزیه و تحلیل مکانی انجام بدهندو  داده های بزرگ جغرافیایی را مدیریت کنند و اطلاعات را در نقشه و به شکل گرافیکی نمایش دهند.

در حال حاضر از سامانه های مبتنی بر GIS می توان در بخش‌های مختلفی همچون مطالعات زیست‌محیطی، برنامه‌ریزی شهری و شهرداری، خدمات ایمنی شهری، مدیریت حمل و نقل و ترافیک شهری، تهیه نقشه‌های پایه، خدمات بانکی، خدمات پستی، مدیریت کاربری اراضی، مطالعات جمعیتی و مدیریت تأسیسات شهری مثل برق، آب،گاز، و..) استفاده نمود.